Wednesday, October 19, 2011

കമന്റുകള്‍ മൊത്തമായും ചില്ലറയായും വില്‍ക്കപ്പെടും!!!

എന്തെഴുതണം എങ്ങനെ എഴുതണം എന്ന് അറിയില്ല... ഒരു ലവ് ലെറ്റെറിന്റെ തുടക്കം പോലെ ഉണ്ട്... അത് കൊണ്ട് ഈ തുടക്കം വേണ്ടാ... എല്ലാ ബ്ലോഗ്ഗെര്‍മാര്‍ക്കും ഒരു സന്തോഷ വാര്‍ത്ത‍ ഉണ്ട്!!!

ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്‌ എഴുത്തില്‍ നിന്ന് കമന്റ്‌ എഴുത്തിലേക്ക്‌ എന്റെ മേഖല തിരിച്ചു വിടാന്‍ ഒരുങ്ങുന്നു... എല്ലാവര്‍ക്കും കമന്റുകള്‍ മൊത്തമായും ചില്ലറയായും എഴുതി കൊടുക്കുന്നതാണ്... പലരും ഫോളോവേര്‍സ് ഇല്ലാത്തതിന്റെം കമന്റ്‌ ഇല്ലാതത്തിന്റെം സങ്കടം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ... സഹിക്കവയ്യതെയാണ് ഞാന്‍ ഈ കടുത്ത തീരുമാനം എടുക്കുന്നത്...

ഞാന്‍ ആദ്യമായി എഴുതി തുടങ്ങിയത് എന്നാണെന്ന് ഓര്‍മയില്ല... പക്ഷെ എന്റെ എഴുത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചത് ഒരു അസൂയയാണ് ... ഇതുവരെ ഞാന്‍ പുറത്തു വിടാത്ത ആ രഹസ്യം ഞാന്‍ ഇന്ന് വെളിപെടുത്തുകയാണ്... ഒരു 12 വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്പ്....1999 എനിക്ക് 9 വയസ്സ് ... എന്റെ ചേട്ടന്‍ നന്നായി വരയ്ക്കുമായിരുന്നു... എല്ലാ യുവജനോത്സവ കാലം ആവുമ്പോഴും എല്ലാ പത്രങ്ങളിലും ഒരു ഫോട്ടോയും വാര്‍ത്തയും സബ് ജില്ല കലോത്സവം ചിത്ര രചന ഫസ്റ്റ് നിതിന്‍ ഇത്രയും പോരെ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക്.... ആ ചിത്രം വെട്ടി വയ്ക്കലും നാട്ടുകാരെ കാണിക്കലും... ട്രോഫികള്‍ നിരത്തി വയ്ക്കലും.... ഞാന്‍ എന്നൊരു ഒരു കുഞ്ഞു ജീവി ഉള്ളതായിട്ടെ ഭാവിക്കില്ല... അന്നെനിക് മനസിലായി പത്രത്തില്‍ ഫോട്ടോ വന്നാലെ കാര്യമുള്ളൂ... ഞാന്‍ ഒരു കടുത്ത തീരുമാനം എടുത്തു കവിത എഴുതുക ... അന്ന് ഈ പത്രത്തില്‍ എന്നും ഒരു ചര്‍ച്ചയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... y2k y2k... ഇതെന്താണെന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അല്ലെ കാര്യം മനസിലായത്... 2000 വരുന്നത് കൊണ്ട് കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ ഫീഡ് ചെയ്ത ഡേറ്റ്സില് മാറ്റം വരുത്തണം... അങ്ങനെ എന്തൊകെയോ... എന്റെ കൊച്ചു തലയില്‍ ബുദ്ധി ഉദിച്ചു... കുരുട്ടു ബുദ്ധി എന്ന് പറയരുത്!!! ഞാനും കവിത എഴുതി!!!!

Y2k y2k

ലോകം കണ്ടൊരു y2k

ഇന്ത്യ കണ്ടൊരു y2k

കേരളം കണ്ടൊരു y2k

എന്താണീ y2k

ഇത് വെറുമൊരു 2000!!!

ആരും അറിയാതെ ഞാന്‍ ഇത് കേരള കൌമുദിയില്‍ അയച്ചു കൊടുത്തു കാരണം ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാല്‍ ഇത് അച്ചടിച്ച്‌ വന്നില്ലെങ്കില്‍ മോശമല്ലേ നമ്മുടെ ഇമേജ് തകരില്ലേ.. ഞാന്‍ എന്തൊക്കെ നേര്‍ച്ചനേര്‍ന്നിട്ടുണ്ടെന്നു എനിക്ക് തന്നെ ഓര്‍മയില്ല കേരള കൌമുദിയില്‍ തിങ്കളാഴ്ച വരാറുള്ള ബാലലോകത്തില്‍ എന്റെ പ്രശസ്തമായ കവിത അച്ചടിച്ച്‌ വന്നു with അച്ഛന്റെ പേരും അഡ്രസ്സും .. ആദ്യം കണ്ടത് അച്ഛനോ അമ്മയോ ആവണം ... അവര്‍ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു പോയി കാണണം... അടുക്കളയില്‍ പാത്രമൊക്കെ തെറിച്ചു വീഴുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ ഉറക്കത്തില്‍ കേട്ടിരുന്നു... ഇനി എന്റെ പേരില്‍ ആരെങ്കിലും അയച്ചതാണോ എന്ന് അവര്‍ ചിന്തിച്ചിരിക്കാം... പക്ഷെ അതിനു ഒരു ആഴ്ച മുന്പ് ഞാന്‍ പോസ്റ്റല്‍ കവര്‍ വാങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞതും പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസില്‍ പോയതും എല്ലാം കൂടി ചേര്‍ത്തപ്പോള്‍ അവര്‍ ഉറപ്പിച്ചു... ഇത് ഞാന്‍ അയച്ചത് തന്നെ !!

പിന്നീട് കുറച്ചു ദിവസത്തേക് ഒരു വി.ഐ.പി സൌകര്യത്തോടെ ഞാനും ജീവിച്ചു … ആരാധകരുടെ ഫോണ്‍ വിളികള്‍ (ഈ ആരാധകര്‍ എന്റെ വല്യച്ചനും വല്യമ്മയും അച്ഛന്റെ കൂടുകരും ഒക്കെ തന്നെ )… പത്രത്തില്‍ നിന്ന് അമ്മ എന്റെ കവിത വെട്ടി എടുത്തു ആല്‍ബത്തില്‍ വച്ചതും … ആളുകള്‍ വരുമ്പോള്‍ കാണിച്ചു കൊടുക്കലും … എന്നിലെ കവയിത്രിക്ക് ഒരുപാടങ്ങ്‌ പിടിച്ചു … പിന്നെ കവിത പത്രത്തില്‍ അയക്കാന്‍ ഞാന്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല … അതിനു കാരണം എന്താന്നെനു അറിയില്ല … പിന്നീട് 10 ല്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിക് ഒരു കത്തയച്ചിരുന്നു … അതും പത്രത്തില്‍ വന്നു … പിന്നെ നാട്ടിലൊക്കെ ഞാന്‍ ഒരു എഴുത്തുകാരീടെ മുമൂടി ഇട്ടു നടന്നു …

അങ്ങനെ കാലങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു … എന്നിലെ എഴുത്തുകാരി ജീവിത പ്രതിസന്ധികളില്‍ എവിടെയൊക്കെയോ തളര്‍ന്നു പോയി … പിന്നീട് ആന്‍ ഫ്രാങ്കിന്റെ ഡയറി കുറിപ്പുകള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ .. അതില്‍ പ്രേരണ ഉള്‍ക്കൊണ്ട്‌ ഡയറി എഴുതി തുടങ്ങി … എന്റെ ഡയറി ആയിരുന്നു എനിക്കെനും കൂട്ട് .. ഓരോ പ്രായത്തിലും എന്റെ മനസിലൂടെ എന്തൊക്കെ കടന്നു പോയിട്ടുണ്ടെന്ന് എന്റെ ഡയറിക്ക് മാത്രമായിരിക്കും അറിയുക … അങ്ങനെ ബി .ടെക് ജോയിന്‍ ചെയ്തതോടെ ഡയറി എഴുതാന്‍ കൂടി സമയം കിട്ടാതെ ആയി … അപ്പോഴാണ്‌ ഞാന്‍ ഡയറിയില്‍ എഴുതുന്ന പൊട്ടത്തരങ്ങള്‍ കൂട്ടത്തില്‍ (social networking site)ബ്ലോഗ്‌ ആയി എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയത് … അതിനൊകെ തരക്കേടില്ലാത്ത അഭിപ്രായങ്ങളും കിട്ടി …അപ്പോഴാണ് എന്റെ സുഹൃത്ത്‌ രാഹുല്‍ എന്ത് കൊണ്ട് ബ്ലോഗ്‌ തുടങ്ങികൂടാ എന്ന് ചോദിച്ചത് … എന്തൊകെ ചെയ്യണം എന്നും പറഞ്ഞു തന്നു … എന്റെ ബ്ലോഗിങ്ങ് ഗുരു എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ അവനെ വിശേഷിപ്പികാം …. അങ്ങനെ എഴുതി തുടങ്ങി …ആരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോയ ഒരു ബ്ലോഗ്‌ … വല്ലപ്പോഴും ഈച്ചയും പാറ്റയും വന്നാലായി … ഇടയ്ക്ക് ആരെങ്കിലുമൊക്കെ വന്നു കമന്റ്‌ ഇട്ടാലായി … അപ്പോഴും അഹങ്കാരത്തോടെ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു … ഇവരോകെ ആരാ എന്നെ വിമര്‍ശിക്കാന്‍ … ഇവരുടെ ഒന്നും കവിത പത്രത്തില്‍ വന്നിട്ടില്ലല്ലോ … പിന്നെന്തിനാ ഇവരൊക്കെ വന്നു കുറ്റം പറയുന്നത് … അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഞാന്‍ ചുമ്മാ ഒരു ബ്ലോഗ്‌ പര്യടനത്തിനു ഇറങ്ങി … എന്നെ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ആ സത്യം ഞാന്‍ മനസിലാകി … ദൈവമേ … ഈ ലോകം മുഴുവന്‍ എഴുത്തുകാരാണോ … ജാനകി ചേച്ചിയോകെ എഴുതുന്നത്‌ വായിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു .. .കൈ കീബോര്‍ഡില്‍ നിന്ന് എടുക്കുന്നതാണ് നല്ലത് (പണ്ടാണെങ്കില്‍ തൂലിക വച്ച് കീഴടങ്ങുക എന്ന് പറയാം ) അങ്ങനെ ബ്ലോഗ്‌ പര്യടനതിടെ ഒരുപാടു നല്ല ബ്ലോഗുകള്‍ കണ്ടു … എന്റെ ഉപാസന , ഇലച്ചാര്‍ത്തുകള്‍, അമ്മുന്റെ കുട്ടി

നീര്‍വിളാകാന്‍
… ഇതിനൊരു അവസാനം ഇല്ല …പിന്നെ ആരാണീ പറയുന്നത് മലയാളത്തില്‍ എഴുത്തുകാരില്ല … വായനക്കാരില്ല എന്നൊക്കെ … ഞാന്‍ കാണുന്നവരെല്ലാം എഴുത്തുകാരാണ് … പണ്ടേ ഈ ബ്ലോഗിങ്ങ് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ നമ്മുടെ കൂട്ടുകാര്‍ പലരും ഇന്നത്തെ എഴുത്തുകാര്‍ എന്ന് വ്യാഖ്യാനിക്ക പെടുന്നവര്‍ക്ക് ഒപ്പത്തിനൊപ്പം നില്ക്കാന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍ ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു … (എന്റെ അഭിപ്രായം മാത്രാമാണ് …മുന്‍കൂട്ടി അറിയിക്കാതെ തല്ലാന്‍ ആളെ വിടരുത് )

ബ്ലോഗുകളിലൂടെ കടന്നു പോയപ്പോഴാണ് പലരും കമന്റ്‌ ഇല്ലാത്തതിന്റെം ഫോളോവേര്‍സ് ഇല്ലാത്തതിന്റെം സങ്കടം പറഞ്ഞു കേട്ടത് പാവം മഹേഷ്‌ ചേട്ടന്‍ എന്തൊക്കെ ഓഫര്‍ മുന്നില്‍ വച്ചപ്പോള്‍ ആണ് കമന്റുകള്‍ കിട്ടി തുടങ്ങിയത് എന്ന് ഓര്‍ത്തു പോയി …ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നവര്‍ക്കെല്ലാം തണലേകാന്‍ ഞാന്‍ വരുന്നു … കമന്റുകള്‍ മൊത്തമായും ചില്ലറയായും എഴുതി കൊടുക്കുന്നതാണ് … അതിനു ചെയ്യേണ്ടത് ഇത്ര മാത്രം … എന്നെ ഫോളോ ചെയ്യുക (ഇതിത്തിരി മോശമായി പോയി അല്ലെ …) അത് കൊണ്ട് ഫോളോ ചെയ്യണം എന്നില്ല … നിങ്ങളുടെ ബ്ലോഗ്‌ url ഇവിടെ കൊടുത്താല്‍ മതി … ഞാന്‍ കമന്റ്‌ ചെയ്യുന്നതാണ് … ഇനി ഒരു ടിപ്, കമന്റ്‌ ആവശ്യമുള്ളവര്‍ക്ക് : നമ്മള്‍ പോയി ആരുടെ എങ്കിലും ബ്ലോഗില്‍ കമന്റ്‌ ഇടണം അപ്പോള്‍ അവരും നമ്മുടെ ബ്ലോഗില്‍ കമന്റ്‌ ഇടും … അങ്ങനെ എല്ലാരും പരസ്പ്പര സഹായത്തോടെ ജീവികുക … ബ്ലോഗ്‌ എഴുത്തുകാര്‍ വിജയിക്കട്ടെ !!!!